zaterdag 25 januari 2014

Orto mio - mijn moestuin

Het is natuurlijk de goden verzoeken om over mijn moes- en kruidentuin te beginnen. In Italië loopt ik drie keer per dag heen en weer met gieters - ´s morgens heel vroeg als iedereen nog slaapt, om twee uur ´s middags als iedereen binnen siësta houdt en ´s avonds onder dekking van de duisternis, want ik wil niet dat iemand ziet dat ik huiswater verspil in de schaarste daar.

Water krijgt mijn Nederlandse tuin zat. Godzijdank woon ik op zandgrond anders had ik een rijstveld kunnen beginnen. Hier is het gebrek aan zon en warmte wat mn tuin - en mijn humeur - verpest. Ik zou natuurlijk spruiten en radijs kunnen kweken, dat kan er tegen, maar de groenten die ik graag lust doen het nauwelijks hier. Aubergine (eigenlijk lust ik dat niet zo graag), tomaten, paprika´s en pepers moeten de kas in. Zo ook basilicum en over mijn verloren gegane rozemarijn en salie heb ik al eerder getreurd (ik heb trouwens twee nieuwe). Mijn tijm ziet er ook niet echt lekker uit, dus als ik het moet hebben van die twee  hele dagen dat het hier mooi weer was, zal de plaatselijke groentenman de crisis wel gaan overleven.

Laat ik maar beter vertellen wat het wel doet: tuinbonen, peulen, rode en gele uien, lollo rosso en lollo verde, spinazie - dat is net onkruid - wortels en andijvie. En de fruitbomen, drie appelbomen, een stoofpeer, een handpeer, aardbeien, kersen, druiven, frambozen, pruimen en een zootje bessen die ik niet lust. Mijn perzik doet het nu al tien jaar niet goed. De kruidenbakken heb ik allemaal opnieuw volgeplant en die lijken nog wel in orde. Nou nog zon.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten